പരിണാമം
സന്ജു വര്ഗീസ്
കാലിത്തൊഴുത്തില്
നിന്നും
മാര്ബിള് കൊട്ടാരത്തിലേക്ക്
കുരിശ് മരണമെന്ന
നൂല്പ്പാലത്തിലൂടെ
ദേവദാസി
ശരീരത്തില്
സ്വയം ചിതയൊരുക്കി
അതില്
തലപൂഴ്ത്തി
മരിക്കുന്നവള്
മരണം
നിലയ്ക്കാത്ത
ഘടികാരസൂചികളുടെ
തടവറയില് നിന്നും
ഒരിക്കല് മാത്രം കിട്ടുന്ന
കറുത്ത സ്വാതന്ത്യ്രം
മഴ നനഞ്ഞ് ചുട്ടുപൊള്ളുന്നു
മഴ പെയ്യുമോ..
മതിവരുവോളം നനയാന്..
കരയാന്..
മഴത്തുള്ളിപോലെ
മണ്ണിലേക്കമരാന്
പൊട്ടിമുളയ്ക്കാന്..
മഴപെയ്തു
നനഞ്ഞു, പക്ഷേ
ചുട്ടുപൊള്ളുന്നുണ്ടായിരുന്നു
കണ്ണുനീര് വറ്റിയിരുന്നു
മാനം കറുത്തിരുണ്ട് കാണാമറയത്ത്
അമര്ന്നുവീഴാന് മണ്ണുണ്ടായിരുന്നില്ല
നനവും മണ്ണും മഴയും
ഇല്ലാതെ
പിന്നെങ്ങനെ
വീണ്ടും
പൊട്ടിമുളയ്ക്കും..
മഴ പെയ്തുകൊണ്ടേയിരിക്കും
ഞരമ്പിലൂടെ
കടക്കണ്ണിലൂടെ
മുടിത്തുമ്പിലൂടെ
അലറി
തേങ്ങി, ചിണുങ്ങി
അതെന്നും പെയ്യുകതന്നെ ചെയ്യും...
Comments