ജീവന് തുടിക്കുന്ന തൂലികാ ചിത്രങ്ങള്
തൂലികാ ചിത്രങ്ങളുടെ രചനക്ക് കേരളത്തില് തുടക്കം കുറിച്ചത് ഒരുപക്ഷേ വക്കം അബ്ദുല്ഖാദറായിരിക്കും. വര്ഷങ്ങള്ക്കുശേഷം 1975-ല്, ലോക പ്രശസ്തരായ പതിനാലു ദാര്ശനികരെ പറ്റി പി.കെ ശ്രീധരനുണ്ണി എഴുതിയ 'ജീവിത ദര്ശനങ്ങള്' കറന്റ് ബുക്സ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. വി.എ കബീറിന്റെ 'സംസാരിക്കുന്ന ഛായാപടങ്ങള് (ഐ.പി.എച്ച്) അന്തര്ദേശീയ, ദേശീയ ഇസ്ലാമിക വ്യക്തിത്വങ്ങളുടെ പോരാട്ട ചരിത്രമാണ്. ചരമക്കുറിപ്പുകളില്നിന്ന് വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത ജീവിതഗാഥകള് നവീന രീതിയിലാണ് സംവിധാനിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഇതിലെ തുടിക്കുന്ന താളുകളില് വായിക്കാനാവുക ചോരയും കണ്ണീരും വാര്ന്ന് സമ്മിശ്രവികാരമുണര്ത്തുന്ന സമരചരിത്രവുമാണ്. കുലീനമായ സാഹിത്യശൈലിയാണ് ഈ കൃതിയുടെ വായന ആകര്ഷകമാക്കുന്നത്. ഏതാനും ഉദ്ധരണികള്: ''സമകാലീന ചരിത്രത്തില് ഏറ്റവും ഉജ്ജ്വലമായ അധ്യായമാണ് സോവിയറ്റ് അധിനിവേശക്കരടിയെ കൊന്നുമൂടിയ അഫ്ഗാന് ജിഹാദ്'', ''ഉന്മാദദേശീയ വിഗ്രഹത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള ഭരണകൂട ഭീകരതയുടെ കുരുതി പൂജയായിരുന്നു ട്രൈബ്യൂണല് വിധി'', ''പ്രവാചകനോടുള്ള സ്നേഹം ആ പ്രതിഭാശാലിയുടെ ഹൃദയത്തില് കരകവിഞ്ഞൊഴുകിയപ്പോള് അത് കവിതയുടെ സരോവരമായി'', ''പടിഞ്ഞാറുനിന്ന് കിഴക്കോട്ട് യാത്രതിരിച്ച, അപാരമായ ആത്മദാഹത്തിന്റെ വേഴാമ്പലായിരുന്നു മര്യം ജമീല.'' തനിക്ക് അഭയം നല്കിയ മൗദൂദിയോടും ദാര്ശനിക കവി ഇഖ്ബാലിനോടും വിഖ്യാത ഖുര്ആന് വ്യാഖ്യാതാവ് മുഹമ്മദ് അസദിനോടും മര്യം ജമീലക്കുണ്ടായിരുന്ന അഭിപ്രായവ്യത്യാസങ്ങള് ഗ്രന്ഥകാരന് സത്യസന്ധമായി അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. വിവരണത്തിലുടനീളം ഗ്രന്ഥകാരന് നീതിബോധം കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നു. ശൈലിയിലുമുണ്ട് മാറ്റങ്ങള്. പോരാട്ടങ്ങള് പ്രതിപാദിക്കുമ്പോള് അക്ഷരക്കൂട്ടങ്ങള് കത്തിജ്ജ്വലിക്കുന്നു. കവിതയും സാഹിത്യവും പരാമര്ശിക്കുമ്പോള് ശൈലി മന്ദമാരുതന്റെ കുളിരു പകരുന്നു.
ഖുര്റം മുറാദ് ജീവിതാന്ത്യംവരെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിരി സൂക്ഷിച്ചു. മരണാനന്തരം ഉള്ക്കാഴ്ച നല്കുന്ന ഒരു ഒസ്യത്ത് സമൂഹത്തിനുവേണ്ടി ബാക്കിവെച്ചു. ശൈഖ് അബ്ദുല്മജീദ് പരിഹാസദ്യോതകമായ ഒരവകാശ ഹരജി പാക് ഭരണകൂടത്തിനു സമര്പ്പിക്കുക കൂടി ചെയ്തിരുന്നു. അതിലിങ്ങനെ വായിക്കാം: ''സുല്ത്താന്റെ പുത്രന് സുല്ത്താന്. പാകിസ്താനിലെ നിലവിലെ ചക്രവര്ത്തീ, ഒരു യുദ്ധവും നയിക്കാതെ ഫീല്ഡ് മാര്ഷല് സ്ഥാനം നേടിയ സൈനിക മേധാവീ, അടിസ്ഥാന ജനാധിപത്യത്തിന്റെ ആവിഷ്കര്ത്താവേ, അങ്ങയുടെ പാകിസ്താന് വിജയത്തിനും ഭീകര ഭരണത്തിന്നും ദൈവാനുഗ്രഹമുണ്ടാവട്ടെ.'' ഈ ഹരജിക്ക് മറുപടി തടവറവാസമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമാകാനിടയില്ലല്ലോ. ഏകദിശോന്മുഖ ചിന്തയില്ലാത്ത മക്തി തങ്ങളുടെയും ഇസ്സുദ്ദീന് മൗലവിയുടെയും എന്.എ കരീമിന്റെയും ചരിത്രം എല്ലാവര്ക്കും മാതൃകയാക്കാമെന്ന ധ്വനി കബീറിന്റെ എഴുത്തിലുണ്ട്.
വായന ഒട്ടും വിരസമാകാത്ത വിധത്തിലാണ് ഗ്രന്ഥകാരന് തൂലികാചിത്രങ്ങള് വരഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. അവരില് അന്തര്ദേശീയ, ദേശീയ വ്യക്തിത്വങ്ങള് മാത്രമല്ല, പ്രാദേശിക തലങ്ങളില് പ്രശസ്തരായവരും ഉണ്ട്. നേരത്തേ പരാമര്ശിക്കപ്പെട്ടവര്ക്കു പുറമെ ഹൈദര് ബാമാത്ത്, നജ്മുദ്ദീന് ബാമാത്ത്, ഗുലാം അഅ്സം, ഫതഹീയകന്, നജ്മുദ്ദീന് അര്ബകാന്, അബ്ദുസ്സലാം യാസീന്, മുഹമ്മദ് ഖുത്വ്ബ്, വഹബ സുഹൈലി, ഉറൂജ് ഖാദിരി, മക്തി തങ്ങള്, മുട്ടാണിശ്ശേരില് കോയക്കുട്ടി മൗലവി, ഡോ. ബശീര് മുഹ്യിദ്ദീന്, എ.കെ അബ്ദുല്ഖാദിര് മൗലവി, ഇ.വി അബ്ദു, ജമാല് മലപ്പുറം, ടി.എ റശീദ് തുടങ്ങി ജീവിത വഴികളില് സവിശേഷ പാദമുദ്രകള് പതിപ്പിച്ചവരെ ഗ്രന്ഥകാരന് പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു.
അനവദ്യസുന്ദരമായ അധ്യായങ്ങള് അടുക്കിവെക്കുമ്പോള് അല്പം കൂടി ശ്രദ്ധ ചെലുത്താമായിരുന്നു. സി.എന് അഹ്മദ് മൗലവിയുടെ കൃതികള് പരാമര്ശിക്കുമ്പോള് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സുപ്രസിദ്ധമായ കൃതി 'ഇസ്ലാമിലെ ധനവിതരണ പദ്ധതി' വിട്ടുപോയി. വിശ്രുത ഖുര്ആന് വ്യാഖ്യാതാവായ അബ്ദുല് മാജിദ് ദരിയാബാദിയുടെ വിശേഷണമായി ചേര്ത്തിട്ടുള്ളത് 'നര്മകോവിദനായ അക്കാദമികന്' എന്നാണ്. ഫിലോസഫി, ചരിത്രം, സയന്സ്, മനഃശാസ്ത്രം എന്നിവയില് അഗാധ പാണ്ഡിത്യമുണ്ടായിരുന്നു മാജിദ് ദരിയാബാദിക്ക്. അതുകൂടി ശീര്ഷകത്തില് ധ്വനിപ്പിക്കാമായിരുന്നു. ബാവാ ഹാജിയും യൂസുഫ് മൗലവിയും ഡോ. അഹ്മദും സി.പി കുട്ട്യാലിയും ചരിത്രത്തില് ഉള്ളവര് തന്നെയാണ്; അവരാരും ചരിത്രത്തിനു പുറത്തല്ല. പോരായ്മകള് മഷിയിട്ടുനോക്കുന്നവര് ഇങ്ങനെ ചിലത് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചേക്കാമെന്നു മാത്രം.
**************************************************
Comments