Search

തൗബ

നാഥാ

അപേക്ഷയുടെ

പായക്കടലാസ് നിവര്‍ത്തി

കാത്തിരിക്കയാണിന്നു ഞാന്‍

അകം തുറക്കുന്നൊരു വിദ്യ

തെളിഞ്ഞു കിട്ടാന്‍

 

നിര്‍ത്താതെ പെയ്യുന്ന മഴയിലും

നനയാതിരിക്കാന്‍ മാത്രം

അകലത്തിലാണ് പാര്‍പ്പെന്ന്

അറിയാന്‍ വൈകിയോ തമ്പുരാനേ

 

ഉയരുന്ന കൈകളില്‍

ഇറ്റിറ്റു വീഴുന്ന കണ്ണുനീര്‍

ഹൃദയം കഴുകുന്ന ഹിമമായി

മാറുവാനെത്ര ദൂരം 

ഓടിത്തീര്‍ക്കണമിനിയീശ്വരാ

 

നയനങ്ങളാകാശത്തിലേക്കു

യരുമ്പൊഴൊക്കെയും

വലുതാവുന്നമ്പിളി

ഈറനണിയിക്കുന്നു നിത്യവും

കൂട്ടാതെ പോകുമോ

സ്വര്‍ഗ തീരത്തേക്കീ പഥികനെ

 

ചേര്‍ത്തു പിടിക്കുമ്പോഴും

ഊര്‍ന്നു വീണ മൂല്യങ്ങള്‍

പറഞ്ഞും ചെയ്തും

നോവിച്ച മനസ്സുകള്‍

ഓര്‍മയുടെ ഓളപ്പരപ്പില്‍

കരകയറാനാവാതെ

കാലിട്ടടിക്കുന്നു നാഥാ

പ്രഭാതത്തിലും പ്രദോഷത്തിലും

അടുത്താകാശത്തിലേക്ക്

വിളി കേള്‍ക്കാന്‍ വരുന്നേരം

കൈയൊന്ന് തന്ന്

പാപിയെക്കാക്കാന്‍ 

കനിവുണ്ടണ്ടാകണം നിനക്ക്

 

ആറിത്തണുത്തുറഞ്ഞതാണോ

വെന്തു കരിഞ്ഞുണങ്ങിയതാണോ

അറിയില്ലെന്‍ ഖല്‍ബിന്റെ കാര്യം

അറിയുന്നവന്‍ നീ മാത്രമല്ലോ

വചനപ്പെയ്തിന്റെ വാര്‍ഷികത്തില്‍

തുറക്കാന്‍ മടിക്കല്ല തമ്പുരാനേ

 

നിന്റെ നൂറില്‍ കുളിക്കളം

നിന്റെ ചമയത്തില്‍ മൂടണം

നിന്റെ ചാരത്തിരിക്കണം

നിന്റെ വചസ്സുകളില്‍

ഹൃദയം പ്രകമ്പനം കൊള്ളണം

ചര്‍മങ്ങള്‍ തരളിതമാകണം

അടിമതന്‍ പ്രാര്‍ഥന

കേള്‍ക്കുന്ന തമ്പുരാനേ

ആഗ്രഹങ്ങള്‍

സഫലമാക്കിത്തരേണമേ

 

ഭാണ്ഡക്കെട്ടുകളിറക്കി വെച്ച്

അഹന്തയുടെ

കുപ്പായമൂരിയെറിഞ്ഞ്

തിരിഞ്ഞു നടക്കാന്‍

മോഹമുണ്ടണ്ടെത്രയോ

അകവും പുറവും കാണുന്ന നാഥാ

മടക്കത്തിന്റെ വേഗതയേറ്റി നീ

ഇഷ്ട ദാസന്മാരിലെന്നെയും

ചേര്‍ക്കണേ.