മുസ്ലിം ലീഗ് നിലപാടില്ലായ്മയുടെ അനിവാര്യ ദുരന്തം
ടി. മുഹമ്മദ് വേളം
ഏതാനും ആഴ്ചകള് മുമ്പുവരെ മുസ്ലിംലീഗ് കേരളത്തില് അതിന്റെ ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും നല്ല കാലത്തിലൂടെ കടന്നുപോവുകയായിരുന്നു. കേരളത്തിന്റെ പൊളിറ്റിക്കല് സൈക്കനുസരിച്ച് നിയമസഭയില് അടുത്ത ഊഴം യു.ഡി.എഫിന്റേതാവണം. പാര്ലമെന്റ് തെരഞ്ഞെടുപ്പ് ഫലം അതിന്റെ പ്രഖ്യാപനമായിരുന്നു. തദ്ദേശ സ്ഥാപന തെരഞ്ഞെടുപ്പ് ഫലം അതിന് അടിവരയിട്ടു. ലീഗിതര മുസ്ലിം രാഷ്ട്രീയ ഗ്രൂപ്പുകളെ തകര്ത്ത് കൈയില് കൊടുക്കുന്നതില് ലീഗ് അസാമാന്യ മിടുക്ക് കാട്ടി. ലീഗിതര മുസ്ലിം രാഷ്ട്രീയ മഖ്ബറയിലെ പുതിയ മീസാന് കല്ലുകളെ ചൂണ്ടി ലീഗിതര മുസ്ലിം രാഷ്ട്രീയം അസാധ്യതയുടെ രാഷ്ട്രീയ നാമമാണെന്ന് അവര് ആവര്ത്തിച്ചു. ഐ.എന്.എല് രൂപവത്കരിക്കപ്പെട്ട സമയത്ത് ലീഗ് നേതാവ് പി.കെ കുഞ്ഞാലിക്കുട്ടി അതിനു പറഞ്ഞ ഒരു പൂര്ണ നാമമുണ്ടായിരുന്നു- `ഇന്നല്ലെങ്കില് നാളെ ലീഗിലേക്ക്.' അത് ഒരു പകുതി മുക്കാല് ശരിയെന്ന് ഇബ്റാഹീം സുലൈമാന് സേട്ടിന്റെ കുടുംബത്തെ തന്നെ അണിനിരത്തി തെളിയിക്കാന് ലീഗിനു കഴിഞ്ഞു.
ബാബരി മസ്ജിദ് തകര്ക്കപ്പെട്ടപ്പോള് ഭരണം വിടാതിരുന്ന ലീഗ് വലിയ പ്രതിരോധത്തിലായിരുന്നു. 1992-ല് നിന്ന് 2008-ഉം 2010-ഉം ആകുമ്പോഴേക്ക് ആ നിലപാടായിരുന്നു ശരിയെന്ന് ചളപ്പില്ലാതെ പറയാനുള്ള ആത്മധൈര്യം ലീഗിന് തിരിച്ചു കിട്ടി. കുറേ വലതുപക്ഷ സാംസ്കാരിക മാധ്യമ പ്രവര്ത്തകര് ലീഗിന്റെ `മിതവാദ'ത്തെ പാടിപ്പുകഴ്ത്താന് തുടങ്ങി. ലീഗിനറിയില്ലെങ്കിലും ലീഗ് മഹാസംഭവമാണെന്നവര് ഉപന്യസിച്ചു. ലീഗിന്റെ ആദര്ശമില്ലായ്മ അത്യുജ്ജ്വലമായ ആദര്ശമാണെന്നവര് പ്രബന്ധിച്ചു. ലീഗിന്റെ നിലപാടില്ലായ്മ എന്ന ഏറ്റവും മതേതരവും ജനാധിപത്യപരവുമായ നിലപാടുകാരണമാണ് കേരളത്തില് തീവ്രവാദ സംഘടനകള് തടുത്തുനിര്ത്തപ്പെടുന്നവര് നിരീക്ഷിച്ചു.
ഒരു പാര്ട്ടിക്ക് ആനന്ദതുന്ദിലരാവാന് ഇതിനപ്പുറമൊക്കെ എന്താണ് വേണ്ടത്. ഇക്കാര്യത്തിലൊക്കെ ലീഗ് ഒറ്റക്കെട്ടായിരുന്നു. പാളയത്തില് പടയില്ല. തെരഞ്ഞെടുപ്പ് നടക്കുക എന്ന ഒറ്റ കാര്യം മാത്രമേ ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ലീഗ് നിയ്യത്തുകൊണ്ട് ഭരണകക്ഷിയായി കഴിഞ്ഞിട്ട് മാസങ്ങള് കുറേ കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ആര്ക്കും തടുക്കാനാവാത്ത ജൈത്രയാത്രയുടെ ലഹരിയിലായിരുന്നു പാര്ട്ടി. ആ സുന്ദര സ്വപ്നത്തിനിടയിലാണ് അളിയന് റഊഫ് ലീഗിനെ വിളിച്ചുണര്ത്തിയത്. ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന ചില യാഥാര്ഥ്യങ്ങളിലേക്ക്. അടുത്ത തെരഞ്ഞെടുപ്പില് യു.ഡി.എഫ് ജയിക്കുകയോ ജയിക്കാതിരിക്കുകയോ ചെയ്യാം. പക്ഷേ ഒരു കാര്യം ഉറപ്പ്. വഴി അത്ര എളുപ്പമല്ല. ലീഗ് മാഹാത്മ്യം വഞ്ചിപ്പാട്ടുപാടിയ സാംസ്കാരിക നായകര്ക്ക് പരിഹരിക്കാന് കഴിയുന്നതല്ല പ്രശ്നം.
കേരളീയ രാഷ്ട്രീയത്തില് അടുത്ത കാലത്ത് ഉയര്ന്ന ഏറ്റവും ഗുരുതരമായ ആരോപണമിശ്രിതമാണ് ലീഗ് നേതാവിനെതിരെ ഇപ്പോള് സ്വന്തം കുടുംബത്തില് നിന്ന് തന്നെ ഉയര്ന്നിരിക്കുന്നത്. കൈകൂലി മുതല് കൊലപാതകം വരെ അധികാര ദുര്വിനിയോഗം, ജുഡീഷ്യറിയെ സ്വാധീനിക്കല് ഉള്പ്പെടെ ഉന്നയിക്കപ്പെട്ട ആരോപണങ്ങളിലുണ്ട്. എവിടെയൊക്കെയോ എന്തൊക്കെയോ ചീഞ്ഞുനാറുണ്ടെന്ന് തന്നെയാണിപ്പോള് കേരളം വിശ്വസിക്കുന്നത്. ഉന്നയിക്കപ്പെട്ട ആരോപണത്തിന്റെ വിശദാംശങ്ങളും യാഥാര്ഥ്യ പരിശോധനയും ഈ ലേഖനത്തിന്റെ ഉദ്ദേശ്യമല്ല. പകരം എന്താണ് ഒരു സംഘടന എന്ന നിലക്ക് ലീഗിന് സംഭവിച്ചത് എന്ന് പരിശോധിക്കാനാണ് ഇവിടെ ശ്രമിക്കുന്നത്.
``മുസ്ലിം ലീഗിനെ സംബന്ധിച്ചേടത്തോളം സിദ്ധാന്തമൊന്നുമില്ല. കോണ്ഗ്രസ് പോലെ കേരളാ കോണ്ഗ്രസ് പോലെ ഒരു രാഷ്ട്രീയ പാര്ട്ടിയാണത്. പക്ഷേ ആ പാര്ട്ടി നിലനില്ക്കേണ്ടത് എന്റെയും നിങ്ങളുടെയും ആവശ്യമാണ്. ആ പാര്ട്ടി ഇല്ലെങ്കില് സ്ഥിതി ഇപ്പോഴത്തേതിനേക്കാള് മോശമാകും'' (അഡ്വ. എ. ജയശങ്കര്. മാതൃഭൂമി ആഴ്ച്ചപതിപ്പ് 2011 ജൂണ് 23).
ആദര്ശമില്ലായ്മയും നിലപാടില്ലായ്മയും ഒരു മഹാകാര്യമാണെന്ന് പൊതുബോധ ഉപാസകരായ സാംസ്കാരിക പ്രവര്ത്തകര് ലീഗിനെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞു. പൊതുസമൂഹത്തെ പഠിപ്പിച്ചു. ലീഗില്ലാതായാല് തീവ്രവാദികള് കേരള മുസ്ലിംകളെ റാഞ്ചുമെന്നവര് മുന്നറിയിപ്പു നല്കി. ഇതേ കാര്യമാണ് ഈജിപ്ത് ഉള്പ്പടെയുള്ള മുസ്ലിം രാജ്യങ്ങളിലെ മര്ദക സ്വേഛാധിപത്യ ഭരണകൂടങ്ങള് അവരുടെ ഭരണത്തിനു ന്യായമായി പറഞ്ഞിരുന്നത്. ഞങ്ങള് അധികാരമൊഴിഞ്ഞാല് ഇഖ്വാനുല് മുസ്ലിമൂന്, ഇസ്ലാമിസ്റ്റുകള് അധികാരത്തില് വരും. മുസ്ലിംകളെ സംബന്ധിച്ചേടത്തോളം സ്വേഛാധിപത്യവും രാഷ്ട്രീയ ജീര്ണതയും എത്ര മതേതരമാണെന്നാലോചിക്കുക.
മുസ്ലിംലീഗിന്റെ
നിലപാടില്ലായ്മകള്
ലോക വ്യാപകമായി ഇന്ന് മുസ്ലിം സമൂഹം അങ്ങേയറ്റം വൈബ്രന്റായ ഒരു സമുദായമാണ്. സാമ്രാജ്യത്വത്താല് ടാര്ഗറ്റ് ചെയ്യപ്പെടുന്ന സമുദായം, സാമ്രാജ്യത്വത്തെ ഏറ്റവും ശക്തമായി പ്രതിരോധിക്കുന്ന ജനത. പക്ഷേ ഇതൊന്നും മുസ്ലിംലീഗിന് ബാധകമായ കാര്യമേ അല്ല. സാമ്രാജ്യത്വം, അങ്ങനെ ഒരു സാധനമുണ്ടോ എന്ന് ലീഗ് നേതാക്കള് പരസ്യമായും രഹസ്യമായും ചോദിക്കാറുണ്ട്. സാമ്രാജ്യത്വ അധിനിവേശങ്ങളും വിരുദ്ധ പോരാട്ടങ്ങളും കേരളത്തില് അടുത്ത കാലത്ത് പലപ്പോഴും തെരഞ്ഞെടുപ്പ് വിഷയം വരെ ആയിട്ടുണ്ട്. ലീഗ് അപ്പോഴെല്ലാം അതിലൊന്നും വലിയ കാര്യമില്ലെന്ന നിലപാടിലായിരുന്നു.
ഉത്തരേന്ത്യയില് നടന്ന ബീഭത്സമായ വര്ഗീയാക്രമണങ്ങളോട് നിസ്സംഗത പുലര്ത്തുക എന്നതായിരുന്നു ലീഗ് നയം. ഈ നിസ്സംഗതയെ നമ്മുടെ ചില സാംസ്കാരിക മാധ്യമ പ്രവര്ത്തകര് മിതവാദമെന്ന നാമധേയത്തില് ആഘോഷിച്ചു. ബാബരി ആക്രമണാനന്തര കേരളം കത്താതിരുന്നത് പാണക്കാട് തങ്ങള് ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ടാണെന്നു പറഞ്ഞത് അന്നത്തെ ബി.ജെ.പി സംസ്ഥാന പ്രസിഡന്റായിരുന്നു. പിന്നീട് വലതു പക്ഷ മതേതര മുഖ്യധാര അതേറ്റെടുത്തു. പിന്നീട് ലീഗത് ഒരഭിമാനമായി കൊണ്ടുനടന്നു. പാണക്കാട്ടെ തങ്ങള് ഇല്ലാത്ത ഉത്തരേന്ത്യയിലെ അല്ലെങ്കില് കേരളത്തിനുപുറത്തുള്ള മുസ്ലിംകള് ബാബരി ആക്രമണാനന്തരം വമ്പിച്ച കലാപം അഴിച്ചുവിടുകയായിരുന്നു എന്ന അവാസ്തവത്തിനു മുകളിലാണ് ഈ ലീഗ് മഹാത്മ്യം നിലനില്ക്കുന്നതെന്ന് മനസ്സിലാക്കാന് ലീഗിന് കഴിയുമായിരുന്നില്ല.
ഉത്തരേന്ത്യയിലെങ്ങാനും ഒരു പള്ളിപൊളിച്ചതിന് കേരളത്തില് എന്തിനാണ് ഭരണം വിടുന്നതെന്നതായിരുന്നു ലീഗിന് ഒരിക്കലും മനസ്സിലാവാത്ത യുക്തി. അത് ഒരു പ്രതിഷേധവും സമരവുമാണെന്ന് സ്വന്തം അഖിലേന്ത്യ പ്രസിഡന്റും പാര്ട്ടിയിലെ ഒരു വിഭാഗവും പറഞ്ഞത് ലീഗ് അംഗീകരിക്കാതിരുന്നത് അധികാര ലഹരി കാരണമാണെന്നതിനൊപ്പം സമരത്തിന്റെയും പ്രതിഷേധത്തിന്റെയും ഭാഷ മനസ്സിലാക്കാനുള്ള ശേഷിയില്ലായ്മ കൊണ്ടുകൂടിയാണ്. അധികാരത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയമല്ലാതെ പ്രതിഷേധത്തിന്റെയും പ്രക്ഷോഭത്തിന്റെയും രാഷ്ട്രീയം ലീഗിന് വഴങ്ങുന്ന കാര്യമായിരുന്നില്ല. രാഷ്ട്രീയമെന്നാല് നിലപാടിനു വേണ്ടിയുള്ളതല്ല, അധികാരത്തിനുവേണ്ടിയുള്ളതാണെന്ന സമവായത്തിലേക്ക് ലീഗെത്തി എന്നതാണ് '92-ല് സംഭവിച്ചത്.
'91-ലെ തെരഞ്ഞെടുപ്പില് ബേപ്പൂരിലും വടകരയിലും ബി.ജെ.പി ആവശ്യപ്പെട്ട സ്ഥാനാര്ഥികളെ ലീഗ് മുന്കൈയില് ബി.ജെ.പി പിന്തുണയുള്ള യു.ഡി.എഫ് സ്വതന്ത്ര സ്ഥാനാര്ഥികളായി മത്സരിപ്പിച്ചു. ലീഗിതര മുസ്ലിം- രാഷ്ട്രീയം അതിനെതിരെ ആഞ്ഞടിച്ചു. ആ കാമ്പയിന് വടകര-ബേപ്പൂര് ലോക്സഭാ നിയമസഭാ മണ്ഡലങ്ങളിലെ മുസ്ലിം സാമാന്യജനത്തിനും മതേതര സമൂഹത്തിനും മനസ്സിലായി. ലീഗിനത് ഇപ്പോഴും മനസ്സിലായിരിക്കാനിടയില്ല. ലീഗ് ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടാവുക സ്ഥിരമായി എല്.ഡി.എഫ് ജയിക്കുന്ന ഒരു ലോക്സഭ മണ്ഡലത്തിലും നിയമസഭാമണ്ഡലത്തിലും ബി.ജെ.പി വോട്ട് കൂടി വാങ്ങി യു.ഡി.എഫ് സ്വതന്ത്രര് ജയിക്കുക എന്നത് രാഷ്ട്രീയമായി ഗുണകരമായ കാര്യമല്ലേ? അതിലെന്താണ് കുഴപ്പം? അത് ഫാസിസ്റ്റ് വിരുദ്ധ പോരാട്ടത്തെ ദുര്ബലപ്പെടുത്തും. ഹൈന്ദവ ഫാഷിസം പരോക്ഷമായി നിയമസഭയില് അക്കൗണ്ട് തുറക്കാന് ശ്രമിക്കുകയാണ് എന്ന നിരീക്ഷണങ്ങളൊന്നും ലീഗിന്റെ റെയ്ഞ്ചിനകത്തുള്ള കാര്യങ്ങളല്ല. കാരണം ഫാഷിസത്തെക്കുറിച്ച നിതാന്ത ജാഗ്രത ഒരു രാഷ്ട്രീയ കാഴ്ചപ്പാടായി ഒരു വിഭാഗത്തിനില്ലാതാവുന്നതോടെ തെരഞ്ഞെടുപ്പില് ജയിക്കാന് ഏതു ഫാഷിസവുമായി ധാരണയാവാമെന്ന നിലപാടില്ലായ്മയിലേക്ക് അവര് എത്തിച്ചേരും.
2004-ലെ തെരഞ്ഞെടുപ്പില് സ്വന്തം അഖിലേന്ത്യാ പ്രസിഡന്റിന് മഞ്ചേരിയില് സീറ്റ് നിഷേധിച്ചു. തുടര്ന്നൊഴിവുവന്ന രാജ്യസഭയിലും അദ്ദേഹത്തിന് ടിക്കറ്റ് നല്കിയില്ല. പകരം ലീഗിലെ വ്യവസായ പ്രമുഖന് നല്കി. സീറ്റ് നിഷേധിക്കപ്പെട്ട ജി.എം ബനാത്ത്വാല ഇന്ത്യയിലെ തന്നെ മികച്ച പാര്ലമെന്റ് മെമ്പര്മാരില് ഒരാളാണ്. പാര്ലമെന്റിലെ ഇന്ത്യന് മുസ്ലിംകളുടെ ശക്തമായ പ്രതിനിധാനമാണ്. '85-ലെ ശരീഅത്ത് വിവാദവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട രണ്ട് ബില്ലുകള് പാര്ലമെന്റില് അവതരിപ്പിച്ച മികച്ച പാര്ലമെന്റേറിയന് ജി.എം. ബനാത്ത്വാലയെക്കുറിച്ച് മുസ്ലിംലീഗിന്റെ ചരിത്രകാരനും സൈദ്ധാന്തികനുമായ എം.സി വടകര എഴുതുന്നു:
``ഇന്ന് നടക്കുന്ന സംവാദത്തിന്റെ ശ്രദ്ധാ ബിന്ദു ജ: ജി.എം ബനാത്ത്വാല സാഹിബാണല്ലോ. രാഷ്ട്രീയത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ മുസ്ലിം രാഷ്ട്രീയ സംഘടനയുടെ ജനറല് സിക്രട്ടറിയാണദ്ദേഹം. ഭരണഘടനയില് നിന്ന് നാല്പത്തിനാലാം അനുച്ഛേദം എടുത്തുകളയണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം ലോക്സഭയില് അവതരിപ്പിച്ച ഭരണഘടനാ ഭേദഗതി ബില്ലും പുതിയ സുപ്രീം കോടതിവിധിയുടെ വെളിച്ചത്തില് ക്രിമിനല് നടപടിക്രമത്തിലെ 125 വകുപ്പിന്റെ ആക്രമണത്തില് നിന്ന് മുസ്ലിം വ്യക്തി നിയമത്തെ സംരക്ഷിക്കാനുദ്ദേശിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം തന്നെ അവതരിപ്പിച്ച മറ്റൊരു ബില്ലും സമകാലീന മുസ്ലിം രാഷ്ട്രീയ ചരിത്രത്തിലെ സുപ്രധാന സംഭവങ്ങളാണ്. ഇത് സംബന്ധമായി അദ്ദേഹം ലോക്സഭയില് ചെയ്ത ആലോചനാമൃതങ്ങളായ അഞ്ച് പ്രഭാഷണങ്ങള് ശരീഅത്തിന്റെ ശത്രുക്കളെപ്പോലും വിസ്മയിപ്പിക്കതക്കതായിരുന്നു. മഹാരാഷ്ട്രത്തിന്റെ ആ വീരപുത്രന് ഇന്ന് മുസ്ലിം ഭാരതത്തിന്റെ മുഴുവന് വാത്സല്യ ഭാജനമായിക്കഴിഞ്ഞു. ഖാഇദെ മില്ലത്തിന്റെ കാല്പാടുകളിലൂടെ ലക്ഷ്യബോധത്തിന്റെ വെട്ടം വിതറിയ കാല്പടവുകളിലൂടെ ധീരമായി മുന്നേറിക്കൊണ്ട് സാഹസികനായ ആ മെലിഞ്ഞ് വിളര്ത്ത മനുഷ്യന് നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയ പോരാട്ടം നമ്മുടെ ചരിത്രത്തിന്റെ പുളകമാണ്'' (ശരീഅത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയം 1985).
ഇന്നത്തെ മുസ്ലിംലീഗിനെ സംബന്ധിച്ചേടത്തോളം ഒരാളെ പാര്ലമെന്റംഗമാക്കുന്നതിന്റെ മാനദണ്ഡം പാര്ലമെന്ററി പ്രാഗത്ഭ്യമല്ല. കാരണം പാര്ലമെന്റില് പോയിട്ട് അങ്ങനെ കാഴ്ചപ്പാടോടെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണമെന്ന് അത് ആഗ്രഹിക്കുന്നേയില്ല. ഇന്ത്യന് മുസ്ലിംകള് ലീഗിന്റെ പരിഗണനയേ അല്ലാതായിട്ട് കൊല്ലങ്ങള് കുറേയായി. അങ്ങനെയാണ് സേട്ടു സാഹിബെന്ന അഖിലേന്ത്യാ പ്രസിഡന്റ് പാര്ട്ടിക്ക് പുറത്താവുന്നത്. ബനാത്ത്വാല എന്ന പ്രസിഡന്റിന് പാര്ലമെന്റില് സീറ്റ് നിഷേധിക്കപ്പെടുന്നത്. ഒരു പാര്ലമെന്റേറിയനേ അല്ലാത്ത, വലിയ ഒരു പൊതു പ്രവര്ത്തകന്പോലുമല്ലാത്ത ലീഗ് വ്യവസായി പാര്ലമെന്റംഗമാവുന്നത്.
കഴിഞ്ഞ പത്തിരുപത് വര്ഷങ്ങളായി മുസ്ലിം സമൂഹം കടന്നു പോയ സങ്കീര്ണമായ നിരവധി പ്രശ്നങ്ങളുണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ച് ആഗോളവത്ക്കരണത്തിനും ഇസ്രയേലുമായുള്ള നയതന്ത്രബന്ധസ്ഥാപനത്തിനും ശേഷം അരങ്ങേറിയ സമുദായത്തിനെതിരായ ഭരണകൂടഭീകരതകള്. ബട്ല ഹൗസ് മുതല് അബ്ദുന്നാസിര് മഅ്ദനി വരെയുള്ളവ. അതിനപ്പുറവും ഇപ്പുറവുമുള്ള നിരവധി സംഭവങ്ങള്. പൗരാവകാശ പ്രവര്ത്തകരുടെയും മുസ്ലിം സമൂഹത്തിലെ ചില ഗ്രൂപ്പുകളുടെയും സാഹസികവും നിരന്തരവുമായ ശ്രമഫലമായി ഇപ്പോള് ഇക്കാര്യം പൊതുസമൂഹത്തിനും ഒടുവില് സര്ക്കാരിനു തന്നെയും അംഗീകരിക്കേണ്ടി വന്നിരിക്കുന്നു. ഈയടുത്ത കാലത്ത് ഏറ്റവുമധികം രക്തസാക്ഷികള് സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട ജനാധിപത്യ പോരാട്ടമാണത്. ഇന്റലിജന്സിന്റെയും പോലീസിന്റെയും ന്യൂനപക്ഷങ്ങള്ക്കെതിരായ അതിക്രമങ്ങള്ക്കെതിരെ കേസ് നടത്തിയ ബോംബയിലെ ഷാഹിദ് ആസമി എന്ന യുവ അഭിഭാഷകന് ദുരൂഹ സാഹചര്യത്തില് കൊല്ലപ്പെട്ടു. കൊല്ലപ്പെടുന്ന വിവരാവകാശ പ്രവര്ത്തകരുടെ സംഖ്യ വര്ധിക്കുകയാണ്. ഭരണകൂട ഭീകരതക്കെതിരെ മുസ്ലിംലീഗ് ചെറുവിരലനക്കിയതായി കാണാന് കഴിയില്ല. എന്നല്ല അത്തരം ഘട്ടങ്ങളില് ഭരണകൂടത്തിന്റെ പക്ഷത്തുനിന്നു ഇരകളെ ഭര്ത്സിക്കുക എന്നതായിരുന്നു ലീഗിന്റെ നയം. രാജ്യത്ത് ഇനിയും കടുത്ത കരിനിയമങ്ങള് വേണമെന്ന് യൂത്ത്ലീഗ് സംസ്ഥാന പ്രസിഡന്റ് ലേഖനം എഴുതുന്നു. ഒപ്പം ലീഗ് വിദ്യാര്ഥി സംഘടന ഡിസംബര് 10 മനുഷ്യാവകാശ ദിനത്തില് ഇറോം ശര്മിളക്ക് ഐക്യദാര്ഢ്യം പ്രഖ്യാപിച്ചു കൊണ്ട്് എ.എഫ്.എഫ്.സി.എ എന്ന കരിനിയമം പിന്വലിക്കണമെന്നാവശ്യപ്പെട്ട് സായാഹ്ന സാംസ്കരിക പരിപാടി നടത്തുന്നു.
സെപ്റ്റംബര് 11-ന് ശേഷം കൊടുമ്പിരിക്കൊണ്ട ഇസ്ലാമോഫോബിയയുടെ രാഷ്ട്രീയത്തെ തിരിച്ചറിയാനല്ല ലീഗ് ശ്രമിച്ചത്, അതിനെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തി സാമ്രാജ്യത്വത്തിനും മുഖ്യധാരക്കും പ്രിയപ്പെട്ട `നല്ല മുസ്ലിം' ആയിത്തീരാനാണ്; ഇസ്ലാമോഫോബിയയുടെ ഉഷ്ണകാലത്ത് വെയിലത്ത് നിര്ത്തപ്പെടുന്ന ഇതര മുസ്ലിം സംഘടനകളെ സാമ്രാജ്യത്വത്തിനും മുഖ്യധാരകള്ക്കുമൊപ്പം നിന്ന് അക്രമിക്കാനാണ്.
ലോകത്തെ പുതിയ വൈജ്ഞാനിക രാഷ്ട്രീയ പ്രവണതകളോട് ഏറ്റവും ഉയര്ന്ന സംവേദനം പുലര്ത്തുന്നവരാണ് വര്ത്തമാന മുസ്ലിം സമൂഹം. പരിസ്ഥിതി, സ്ത്രീ, ദളിത് സമീപനങ്ങളുമായി, മനുഷ്യാവകാശ ആക്റ്റിവിസവുമായി ഒക്കെ വലിയ ബന്ധങ്ങള് ഒരു സമൂഹം എന്ന നിലക്ക് അവര് പുലര്ത്തുന്നുണ്ട്. ലീഗുമായി ബന്ധമുള്ളതുതന്നെയായ മതസംഘടനകള് പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന നവീനതയും ചലനാത്മകതയും പോലും ലീഗിനോ അതിന്റെ പോഷക സംഘടനകള്ക്കോ പ്രകടിപ്പിക്കാന് കഴിയുന്നില്ല. എല്ലാവരും എന്തൊക്കയോ ചെയ്യുന്നു എന്ന തോന്നലിന്റെ പേരില് ചിലപ്പോള് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചെയ്തുനോക്കാറുണ്ട്. അതിന് ഒരു മുനയോ മുഖമോ തുടര്ച്ചയോ ഉണ്ടാവാറില്ല. ഉണ്ടാകാനാവശ്യമായ ഒരു സാംസ്കാരിക മൂലധനവും ലീഗിന്റെ വശമില്ല.
വികസനത്തെക്കുറിച്ച് ലീഗിന് സവിശേഷമായി എന്താണ് പറയാനുള്ളതെന്ന് കേരളത്തിനിതുവരെ ബോധ്യമായിട്ടില്ല. ലീഗിനുതന്നെയും ബോധ്യമായിട്ടുണ്ടാവില്ല. കെ.ടി ജലീല് ലീഗിലുണ്ടായിരുന്ന അവസാന കാലത്ത് ജനറല് സെക്രട്ടറി പി.കെ കുഞ്ഞാലിക്കുട്ടി ലീഗ് യോഗത്തില് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞതായി പത്ര വാര്ത്ത വന്നിരുന്നു: ``ജലീലെന്തോ പരിസ്ഥിതി എന്നൊക്കെ പറയുന്നുണ്ട്, അതും ലീഗും തമ്മിലെന്താണ് ബന്ധമെന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായിട്ടില്ല.''
അഞ്ചു വര്ഷം മുമ്പ് ലീഗ് അതിന്റെ ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും കടുത്ത പ്രതിസന്ധിയിലൂടെ കടന്നു പോയപ്പോള്, കുഞ്ഞാലിക്കുട്ടി മുതല് മുനീര് വരെ എല്ലാ സമുന്നത നേതാക്കളും ജനവിധിക്കു മുന്നില് അടിയറവു പറഞ്ഞപ്പോള് ലീഗിന് ചില ബോധോദയങ്ങള് ഉണ്ടായ പോലെ അനുഭവപ്പെട്ടിരുന്നു. മുസ്ലിം സമൂഹത്തിലെ ബുദ്ധിജീവികളെയും മറ്റും തൃശൂരില് വിളിച്ചു കൂട്ടിയിരുന്നു. അതിനു മുമ്പ് കോട്ടക്കലില് യോഗം ചേര്ന്ന് തെറ്റു തിരുത്താനും പുതിയ നയ സമീപനങ്ങള് സ്വീകരിക്കാനും തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. അതു നടപ്പിലാക്കാനുള്ള ജൈവശേഷി ലീഗിനില്ല എന്നതായിരുന്നു അതു നടപ്പിലാവാതെ പോയതിന്റെ ഒന്നാമത്തെ കാരണം. രണ്ടാമതായി, കാലം ഇത്തിരി മുന്നോട്ട് പോയപ്പോള് രാഷ്ട്രീയ കാലവസ്ഥയില് സാരമായ മാറ്റം വന്നതായി ലീഗിനു ബോധ്യമായി. അടുത്ത ഭരണം യു.ഡി.എഫിനു തന്നെ. ഇനി തിരിഞ്ഞു നോക്കേണ്ടതില്ല. പുനര്വിചാരത്തിന് പ്രസക്തിയില്ല. ആവശ്യമില്ല, ലീഗിന്റെ വിവാദ നയങ്ങളെല്ലാം ശരിയായിരുന്നുവെന്ന് കാലം തെളിയിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഇപ്പോഴെത്തെ ലീഗിനേക്കാള് ധാര്മികതയും സാംസ്കാരിക നിലവാരവും വര്ത്തമാന കേരളത്തിലെ മുസ്ലിം സമൂഹത്തിനുണ്ട്. മുസ്ലിം സമൂഹത്തിന്റെ ഭാവുകത്വ വികാസത്തിനൊപ്പം വളരാന് ലീഗിനു കഴിഞ്ഞില്ല. ലീഗിനേക്കാള് നല്ല രാഷ്ട്രീയ പ്രതിനിധാനം കേരളത്തിലെ മുസ്ലിം സമൂഹം അര്ഹിക്കുന്നുണ്ട്.
നിലപാടില്ലായ്മ ഒരു പാര്ട്ടിക്ക് അലങ്കാരമാണെങ്കില് ഇപ്പോള് നടക്കുന്ന വെളിപ്പെടുത്തലുകളും വിവാദവും അതിന്റെ തൊങ്ങലും തോരണങ്ങളുമാണ്.
ദൗത്യമവസാനിച്ചു പോയ, അജണ്ട തീര്ന്നു പോയ ആള്ക്കൂട്ടമാണ് ലീഗ്. വെള്ളംകോരികളും വിറകുവെട്ടികളുമായിരുന്ന ഒരു സമുദായത്തെ മുഖ്യധാരയില് എത്തിക്കുക എന്നതായിരുന്നു അതേറ്റടുത്ത ദൗത്യം. ലീഗിനാവുന്ന അളവില് ലീഗത് ചെയ്തു കഴിഞ്ഞു. അതിനുവേണ്ടി നേതാക്കള് ത്യാഗം ചെയ്തു. ലീഗിനെക്കൊണ്ടാവുന്ന വിധത്തില് അവര് സമുദായത്തെ മുഖ്യധാരയില് കൊണ്ടുവന്നു. ഇനി ഇതിലപ്പുറം എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാനുള്ള ഉള്ക്കാഴ്ച്ചയോ സര്ഗശേഷിയോ ലീഗിനില്ല. മുസ്ലിം സമൂഹത്തില് നിന്നും കോണ്ഗ്രസ്സും കേരള കോണ്ഗ്രസ്സും പോലെ ഒരു രാഷ്ട്രീയ പാര്ട്ടിയെ അഡ്വ: ജയശങ്കറിനും വലതുപക്ഷ പൊതുബോധത്തിനും ആവശ്യമുണ്ടായിരിക്കാം. പക്ഷേ മുസ്ലിം സമൂഹത്തിന് അതാവശ്യമേയില്ല. അതായിരുന്നു അവരുടെ ആവശ്യമെങ്കില് അവര് ലീഗ് കെട്ടിപ്പടുക്കുകയോ അതില് ചേര്ന്നു പ്രവര്ത്തിക്കുകയോ ചെയ്യേണ്ട കാര്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല. കോണ്ഗ്രസ്സിലോ കേരളാകോണ്ഗ്രസ്സിലോ ചേര്ന്നു പ്രവര്ത്തിച്ചാല് മതിയായിരുന്നു. മുസ്ലിം സമൂഹത്തിന്റെ സവിശേഷമായ ഉല്ക്കര്ഷങ്ങളും അഭിലാഷങ്ങളും പ്രതിനിധീകരിക്കാന് കഴിയുന്നുണ്ടെങ്കില് മാത്രമേ അവരെ സംബന്ധിച്ചേടത്തോളം ഇത്തരമൊരു പാര്ട്ടിക്ക് പ്രസക്തിയുള്ളൂ.